KRZYWDZENIE DZIECI, Medycyna

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

KRZYWDZENIE DZIECI

 

Po raz pierwszy zespół bitego dziecka jako chorobę przedstawił  w 1961 roku Ch. Kempe na Zjeździe Amerykańskich Pediatrów w Los Angeles, określając go jako „stan kliniczny u małego dziecka, które doznało poważnego fizycznego obrażenia i które jest przyczyną trwałych uszkodzeń ciała lub śmierci”. W Polsce problem ten zasygnalizowała dr H. Grabowska w 1968 roku artykułem zamieszczonym w „Psychiatrii Polskiej”

Jednak dopiero w 1972 roku K. Pietroń w „Archiwach Medycyny Sądowej i Kryminalnej” użył określenia zespół bitego dziecka. Od tego czasu termin ten wchodził w użycie – aż osiągnął status choroby. W 1974 roku J. Caffey użył określenia zespół dziecka potrząsanego. Opisał zmiany w mózgu, które są następstwem gwałtownego potrząsania niemowlęcia, prowadzące do opóźnienia rozwoju umysłowego, deficytów w zakresie narządu wzroku, słuchu, a nawet padaczki. W miarę rozwoju badań nad zjawiskiem przemocy wobec dzieci pojawiło się pojęcie dziecka maltretowanego i zastąpiło ono zespół dziecka bitego. Definicję dziecka maltretowanego ustalono podczas posiedzenia zarządu WHO w 1985 roku w Szwajcarii. Krzywdzenie dziecka – to każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, społeczeństwa lub państwa, które ujemnie wpływa na rozwój fizyczny lub psychospołeczny dziecka (wg WHO). Krzywdzenie dzieci – to „krzywdzenie fizyczne lub psychiczne, wykorzystywanie seksualne lub zaniedbywanie, lub maltretowanie dziecka poniżej 18 roku życia stanowiące zagrożenie dla zdrowia i rozwoju dziecka przez osobę, która jest odpowiedzialna za opiekę i troskę o dziecka.” Krzywdzenie fizyczne – to wyraz przemocy osób dorosłych
w stosunku do dziecka, powoduje ból i różnego rodzaju cierpienia. Polega na surowych karach cielesnych, zadawanych dziecku z użyciem siły, zwykle w stanach dużego wzburzenia emocjonalnego, bez kontroli tych czynów, bądź też zadawanych z premedytacją, a nawet graniczących z sadyzmem. Za przemoc fizyczną można uznać również:

Ø       zmuszanie dziecka do wysiłku przekraczającego jego możliwości,

Ø       zmuszanie do przebywania w zamknięciu,

Ø       zanurzanie w gorącej wodzie,

Ø       oparzanie gorącymi przedmiotami,

Ø       przypalanie papierosami,

Ø       próby otrucia różnymi środkami.

Objawy:

Ø       sińce, zadrapania skóry,

Ø       poparzenia,

Ø       rany,

Ø       naderwania małżowiny usznej.

Ślady uderzeń rękami lub twardymi przedmiotami widzi się najczęściej na:

Ø       twarzy,

Ø       klatce piersiowej,

Ø       plecach,

Ø       pośladkach,

Ø       tylnej części nóg.

Ślady po oparzeniach np.: papierosami, mogą być widoczne na:

Ø       stopach,

Ø       nogach,

Ø       pośladkach,

Ø       dłoniach,

Ø       ramionach,

Ø       klatce piersiowej.

Do cięższych uszkodzeń należą:

Ø       urazy jamy brzusznej i objawy ze strony przewodu pokarmowego,

Ø       urazy głowy i kręgosłupa,

Ø       zwichnięcia i złamania kończyn.

Krzywdzenie psychiczne – to takie zachowania i postępowanie wobec dziecka, które prowadzą do poważnych szkód w jego rozwoju emocjonalnym, czasem nieodwracalnych:

Ø       brak akceptacji,

Ø       odrzucenie uczuciowe,

Ø       chłód i obojętność,

Ø       narzucanie dziecku obowiązków niezgodnych z jego możliwościami i potrzebami,

Ø       agresja słowna, polegająca na ubliżaniu dziecku, wymyślaniu, straszeniu, krytykowaniu, a także ośmieszaniu i poniżaniu w obecności innych.

Wykorzystywanie seksualne (przemoc seksualna) – to wciąganie dziecka w sferę aktywności seksualnej, nieadekwatnej do jego etapu rozwojowego, w sferę działań, których dziecko nie rozumie i nie jest w stanie zaakceptować, a które jednocześnie naruszają normy społeczne i prawne. Mogą to być:

Ø       dotykanie w miejscach erogennych,

Ø       pokazywanie zdjęć pornograficznych lub zmuszanie do przysłuchiwania się rozmowom na tematy seksualne,

Ø       zmuszanie do pozowania do uwodzicielskich lub erotycznych zdjęć,

Ø       wykonywanie zbędnych zabiegów medycznych,

Ø       zmuszanie do uprawiania seksu z osobą dorosłą lub kimś z rodzeństwa,

Ø       gwałt lub inny sposób penetrowania ciała dziecka,

Ø       pieszczenie, całowanie lub przytrzymywanie w sposób, który jest dla dziecka uciążliwy,

Ø       zmuszanie do brania udziału w rytuałach seksualnych w czasie których torturowano dziecko,

Ø       zmuszanie do patrzenia na stosunek płciowy,

Ø       kąpanie w sposób, który dziecko czuło jako natrętny,

Ø       wyśmiewanie się z ciała dziecka,

Ø       zachęcanie lub podniecanie do seksu,

Ø       mówienie dziecku, że nadaje się jedynie do uprawiania seksu,

Ø       wyzywanie w sposób uwłaczający godności,

Ø       zaangażowanie w prostytucję lub pornografię dziecięcą.

Zachowanie dziecka, które zostało wykorzystane seksualnie:

Ø       odgrywanie przemocy seksualnej na lalkach,

Ø       dziwne opowieści o jakimś znajomym,

Ø       trudności ze snem, koszmary nocne,

Ø       lęk przed osobami i miejscami kojarzącymi się dziecku z doznaną przemocą,

Ø       moczenie się, ssanie palca, ruchy kołyszące i inne zachowania dziecinne, których dziecko już dawno nie przejawiało,

Ø       nerwowość, płacz, złośliwość bez wyraźnych powodów,

Ø       sekrety: dziecko mówi np: że ma tajemnicę, ale nie może jej zdradzić,

Ø       dziwne zachowania seksualne: używanie nowych określeń intymnych części ciała, nadmierne zainteresowanie tymi tematami,

Ø       obniżenie wyników w nauce, samookaleczenia, nawet próby samobójcze

Ø       również zachowania aspołeczne: alkoholizm, narkomania, prostytucja.

Skutkami wykorzystywania związanego z kontaktem fizycznym mogą być:

Ø       uszkodzenia genitaliów, pęknięcie krocza

Ø       obrzęki i podrażnienia,

Ø       otarcia i bolesność narządów moczowo – płciowych

Ø       bóle brzucha i narządów płciowych

Ø       rzadziej ciąża nieletnich i choroby przenoszone drogą płciową

Ø       u małych dzieci – obrzęk, obecność wydzieliny i zaczerwienienia narządów płciowych.

Zaniedbywanie dziecka – to niezaspokojenie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych dziecka.

Przyczyny zaniedbań:

Ø       niedożywienie lub zły sposób żywienia

Ø       nieprzestrzeganie higieny osobistej

Ø       brak opieki nad dzieckiem

Ø       zaniedbania w zakresie opieki medycznej i nieprzestrzeganie zaleceń profilaktyki właściwej dla danego okresu rozwoju

Ø       brak zainteresowań potrzebami psychicznymi, hamowanie zainteresowań dziecka.

 

Czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

1.       Czynniki ryzyka związane z rodziną

2.       Czynniki ryzyka związane z dzieckiem

3.       Czynniki ryzyka związane z matką

Czynniki związane z rodziną:

Ø       Przebieg ciąży i porodu

Ø       Czynniki socjoekonomiczne i kulturowe

Ø       Izolacja społeczna rodziny

Ø       Uzależnienia

Ø       Sytuacja kryzysu w rodzinie

Ø       Doświadczenie przemocy w rodzinie pochodzenia rodziców dziecka

Ø       Rodzina zrekonstruowana

Ø       Zaburzenia psychiczne u rodziców

Ø        

Czynniki związane z dzieckiem:

Ø       Wada rozwojowa dziecka

Ø       Płeć dziecka

Ø       Dziecko urodzone po śmierci poprzedniego dziecka

Ø       Wcześniactwo

Ø       Zachowanie dziecka

 

Czynniki związane z rodziną:

Ø       Przebieg ciąży i porodu

Ø       Czynniki socjoekonomiczne i kulturowe

Ø       Izolacja społeczna rodziny

Ø       Uzależnienia

Ø       Sytuacja kryzysu w rodzinie

Ø       Doświadczenie przemocy w rodzinie pochodzenia rodziców dziecka

Ø       Rodzina zrekonstruowana

Ø       Zaburzenia psychiczne u rodziców

 

 

Czynniki związane z matką:

Ø       Pierwszy poród przed 18 rokiem życia

Ø       Niesatysfakcjonujący aktualny związek z partnerem

 

Skutki krzywdzenia dziecka:

Ø       bezpośrednie (np.: śmierć dziecka w wyniku doznanych urazów)

Ø       odległe – trwale zaburzają rozwój fizyczne i psychiczny dziecka

U małych dzieci, krzywdzonych w pierwszych 3 latach życia, mogą wystąpić:

Ø       zaburzenia motoryki,

Ø       zaburzenia mowy,

Ø       zaburzenia procesów poznawczych,

Ø       zaburzenia zdolności uczenia się,

Ø       nadpobudliwość, impulsywność i agresja,

Ø       zaburzenia nerwicowe.

Urazy psychiczne powodują:

Ø       obniżenie poczucia własnej wartości,

Ø       brak pewności siebie,

Ø       labilność emocjonalną,

Ø       trudności w kontaktach z ludźmi,

Ø       brak ufności,

Ø       brak kontroli własnych emocji.

 

Syndrom Minchausena per procura – objawy chorobowe wywoływane są przez matkę. Są to m.in.:

Ø       zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego,

Ø       zaburzenia ze strony układu nerwowego,

Ø       krwotoki,

Ø       infekcje,

Ø       zmiany skórne.

 

Zespół dziecka potrząsanego - obserwowany u dzieci poniżej 3 roku życia. Ponad 80 % ofiar to niemowlęta,
a 60 % to chłopcy. W 65-90 % przypadków sprawcami są mężczyźni w wieku około 20 lat. W zespole tym następstwa wewnątrzczaszkowe doznanego urazu są związane z przyspieszeniami rotacyjnymi:

Ø       stłuczenia,

Ø       obrzęk

Ø       krwotoki wewnątrzczaszkowe (podtwardówkowe, podpajęczynówkowe)

...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • katek.htw.pl
  • © 2009 Zaopiekuj się moim sercem - zostawiłem je przy tobie. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates