[ Pobierz całość w formacie PDF ]
NORMATYWNE I DOKTRYNALNE POJĘCIE ORGANU ADM. PUBL.
UJĘCIE NORMATYWNE DOTYCZY:
1. organów administracji rządowej:
a) ministrów – Prezes RM, wiceprezesi RM, ministrowie
b) terenowe organy administracji rządowej:
- wojewodowie
- działający pod zwierzchnictwem wojewody kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży
- organy adm. niezespolonej
2. organów jednostek samorządu terytorialnego (stanowiące i wykonawcze)
3. innych powołanych z mocy prawa organów państwowych (Prezydent RP, Przewodniczący KRRiTV)
4. innych podmiotów, które na podstawie ustaw lub porozumień zostały powołane do załatwienia spraw indywidualnych w drodze decyzji
UJĘCIE DOKTRYNALNE:
Organ w ujęciu doktrynalnym musi posiadać 4 podstawowe cechy, które musza wystąpić łącznie:
1) wyodrębnienie organizacyjne podmiotu – najczęściej drogą ustawy, porozumienia, uchwały, zlecenia
2) posiadanie chociaż jednej kompetencji z zakresu prawa publicznego (wynika to z ustawy, porozumienia, uchwały, zlecenia)
3) podmiot musi działać w imieniu państwa
4) możliwość stosowania środków przymusu, aby istniało władztwo administracyjne
WADLIWOŚĆ DEZYCJI ADM. = NIEWAŻNOSC DECYZJI A WZRUSZALNOŚĆ DECYZJI I ICH SKUTKI W POSTĘPOWANIU ADM.
Decyzja administracyjna jest prawidłowa, jeżeli łącznie spełnia dwie przesłanki: jest zgodna z normami materialnego prawa administracyjnego; została wydana zgodnie z normami procesowego prawa administracyjnego. Decyzja naruszająca normy materialne lub procesowe jest wadliwa.
Możemy wyróżnić dwa rodzaje wadliwości decyzji administracyjnej: wadliwość materialnoprawną i wadliwość procesowoprawną. Wadliwość prawnoprocesowa decyzji powoduje sankcję skutkującą wzruszalnością decyzji w trybie wznowienia postępowania, wadliwość zaś materialnoprawną — sankcję nieważności decyzji.
Teoria wadliwości decyzji administracyjnej musi pogodzić ze sobą wymagania interesu ogólnego (zbiorowego, społecznego) oraz interesu jednostkowego (indywidualnego), musi również godzić ze sobą wymagania stawiane przez zasadę praworządności i przez zasadę trwałości decyzji administracyjnej. Określony ciężar gatunkowy wad powoduje zastosowanie określonych sankcji w zakresie skutków prawnych decyzji w postaci albo sankcji wzruszalności decyzji, albo też sankcji nieważności decyzji.
Skutkiem prawnym decyzji administracyjnej będzie powstanie, zmiana wygaśnięcie konkretnego stosunku prawnego lub też stwierdzenie istnienia albo nieistnienia tego stosunku. Z momentem wejścia do obrotu prawnego decyzja wywołuje skutki prawne.
Decyzja administracyjna korzysta z atrybutu domniemania prawidłowości, co oznacza, że ma ona moc obowiązującą dopóty, dopóki nie zostanie we właściwym trybie wyeliminowana z obrotu prawnego. Dotyczy to wszystkich rodzajów decyzji wadliwych. Wyeliminowanie nieważnej decyzji z obrotu prawnego może nastąpić tylko przez wydanie decyzji, która stwierdza nieważność innej decyzji.
Decyzja nieważna ma moc prawną. Decyzja nieważna nie może być aktem pozornym czy tym bardziej aktem nieistniejącym. Taka decyzja istnieje, bo istnieje tzw. zewnętrzny stan faktyczny czynności prawnej, jednakże ze względu na wady jakimi decyzja jest dotknięta, nie będzie ona zdolna do wywołania skutku prawnego.
Decyzje nieważne to takie, których skutki prawne nie są uznane przez prawo. Wzruszalne zaś będą te decyzje, których skutki prawne są przez prawo uznane, ale które są pozbawiane zdolności do wywoływania skutków prawnych w przyszłości.
WŁAŚCIWOŚĆ SYGNALIZACYJNA SĄDÓW ADM. (ART.155 USTAWY SĄDOWEJ)
W razie stwierdzenia w toku rozpoznawania sprawy istotnych naruszeń prawa lub okoliczności mających wpływ na ich powstanie, skład orzekający sądu może, w formie postanowienia, poinformować właściwe organy lub ich organy zwierzchnie o tych uchybieniach.
Organ, który otrzymał postanowienie, obowiązany jest je rozpatrzyć i powiadomić w terminie trzydziestu dni sąd o zajętym stanowisku.
SKARGA A WNIOSEK W POSTĘPOWANIU SĄDOWOADM.
Skarga (powództwo) – jest to wniosek o udzielenie określonej co do formy ochrony sądowej roszczeniu formalnemu. Powództwo jest ściśle związane z procesem, inicjuje postępowanie, skarga jest obecna przez cały tok postępowania. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać:
1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności;
2) oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy;
3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego
Wniosek - Jeżeli ustawy tak stanowią, postępowanie sądowe wszczyna się na wniosek (np. wniosek o ustanowienie kuratora, przywrócenie uchybionego terminu, wstrzymanie wykoaniania zaskarżonego aktu, wniosek do NSA o unieważneinei prawomocnego orzeczenia sądu). Wniosek składa się bezpośrednio do sądu. Wniosek powinien czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać:
a) określenie żądania,
b) jego podstawy i uzasadnienie oraz
c) oznaczenie stron i organów, a także
d) spełniać inne wymagania określone w przepisach szczególnych.
Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Skarga – uruchamia postępowanie sądowoadministracyjne i jednocześnie sprawę sądowoadministracyjną,
Wniosek – uruchamia postępowanie przed sądem ale nie uruchamia sprawy przed sądem.
© 2009 Zaopiekuj się moim sercem - zostawiłem je przy tobie. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates