[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Strona13
PL
PL PL
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 20.4.2010 KOM(2010) 171 wersja ostateczna
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU
REGIONÓW
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla europejskich obywateli
Plan działań służący realizacji programu sztokholmskiego
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU
REGIONÓW
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla europejskich obywateli
Plan działań służący realizacji programu sztokholmskiego
1. Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla europejskich obywateli
Europejska przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości wspólnie ze strategią Europa 2020 tworzy trzon działań UE podejmowanych w reakcji na długoterminowe problemy światowe oraz stanowi wkład we wzmocnienie europejskiego modelu społecznej gospodarki rynkowej i wprowadzenie go w XXI wiek.
W obecnym okresie przemian, gdy świat zaczyna dopiero wychodzić z kryzysu gospodarczego i finansowego, Unia Europejska jest bardziej niż kiedykolwiek zobowiązana do chronienia i propagowania swoich wartości i obrony swoich interesów. Poszanowanie osoby i godności ludzkiej, wolność, równość i solidarność to wartości wyznawane przez nas niezmiennie w czasach ciągłych transformacji społecznych i technologicznych. Wartości te muszą przyświecać zatem wszystkim naszym działaniom.
Program sztokholmski przyjęty przez Radę Europejską w grudniu 2009 r.1 określa priorytety dotyczące tworzenia europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości na kolejne pięć lat. Program ten jest wynikiem prowadzonych w ostatnich latach rozmów z Parlamentem Europejskim, Radą, państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami. Jego trzon tworzą założenia przedstawione przez Komisję w komunikacie opublikowanym w czerwcu 2009 r.2, którego następstwem było przyjęcie programu sztokholmskiego.
Działaniom Unii w omawianej dziedzinie w nadchodzących latach przyświecać będzie hasło „Promowanie Europy obywateli", co w praktyce oznacza zagwarantowanie obywatelom możliwości wykonywania przysługujących im praw i pełnego korzystania z integracji europejskiej.
To właśnie w dziedzinie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, która blisko dotyka spraw życia codziennego, obywatele mają największe oczekiwania względem decydentów politycznych. Mieszkańcy Europy słusznie oczekują, że Unia będzie miejscem spokojnym i dostatnim, zapewniającym pełne poszanowanie praw i bezpieczeństwo.
Europejska przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości musi być obszarem, na którym wszyscy ludzie, w tym także obywatele państw trzecich, korzystają z rzeczywistego poszanowania praw podstawowych zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.
1Dokument Rady nr 17024/09, przyjęty przez Radę Europejską na szczycie w dniach 10-11 grudnia 2009 r.
2COM(2009) 262 „ Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w służbie obywateli".
Celem niniejszego planu działania jest doprowadzenie do realizacji, zarówno na poziomie europejskim, jak i światowym, wyznaczonych celów priorytetowych, dzięki czemu obywatele będą mogli korzystać z postępów w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Plan ten powinien również umożliwić nam spojrzenie w dalszą przyszłość, gwarantując ściśle określoną i właściwą reakcję UE na problemy europejskie i światowe.
Wejście w życie traktatu lizbońskiego umożliwia Unii ambitniejsze podejście do rozwiązywania bieżących problemów i odpowiadania na aspiracje mieszkańców Europy. Po pierwsze większa rola Parlamentu Europejskiego jako współustawodawcy oraz większy udział parlamentów narodowych sprawi, że UE będzie w większym stopniu rozliczalna za swoje działania w interesie obywateli i wzmocni demokratyczną legitymację Unii. Po drugie wprowadzenie zasady większości kwalifikowanej do głosowania w Radzie w większości dziedzin przyczyni się do usprawnienia procesów decyzyjnych. Polepszeniu ulegnie również kontrola sądowa, ponieważ Europejski Trybunał Sprawiedliwości obejmie swoim nadzorem sądowym wszystkie aspekty dziedziny wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, a Karta praw podstawowych UE stanie się prawnie wiążąca. Traktat wyznacza Unii nowe cele dotyczące zwalczania wyłączenia społecznego i dyskryminacji oraz podkreśla dążenie do promowania równości kobiet i mężczyzn.
Unia musi zatem z zaangażowaniem zmierzać do spełnienia oczekiwań i rozwiązania problemów swoich obywateli. Musi ona oprzeć się tendencjom do rozłącznego rozpatrywania kwestii bezpieczeństwa, sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Są to bowiem zagadnienia ze sobą powiązane, składające się na spójną strategię rozwiązywania zarówno problemów dzisiejszych, jak i w nadchodzących latach.
2. Zapewnienie ochrony praw podstawowych
Należy w pełni zagwarantować skuteczność i rzeczywiste korzystanie z ochrony praw zapisanych w Karcie praw podstawowych, która powinna stać się dokumentem przewodnim w zakresie wszystkich przepisów prawnych i obszarów polityki UE. Komisja będzie stosować politykę „zerowej tolerancji" w odniesieniu do łamania przepisów karty. Komisja wzmocni mechanizmy służące zagwarantowaniu zgodności z przepisami karty i złoży sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W społeczeństwie globalnym charakteryzującym się szybkimi zmianami technologicznymi i nieograniczonym przepływem informacji szczególne znaczenie ma zachowanie ochrony prywatności. Unia musi zagwarantować spójne wykonywanie prawa do ochrony danych, będącego jednym z praw podstawowych. Należy wzmocnić stanowisko UE dotyczące ochrony danych osobowych w kontekście wszystkich obszarów polityki UE, w tym w dziedzinie egzekwowania prawa i zapobiegania przestępstwom, a także w dziedzinie stosunków międzynarodowych.
Wszystkie dostępne instrumenty prowadzonej polityki posłużą temu, aby na poziomie europejskim zdecydowanie reagować na problem przemocy wobec kobiet i dzieci, w tym przemocy domowej, okaleczania narządów płciowych kobiet, nieprzestrzegania praw dziecka oraz wszystkie formy dyskryminacji, rasizmu, ksenofobii i homofobii. Szczególną uwagę należy zwrócić na potrzeby osób w trudnej sytuacji.
Należy przeanalizować różnice w gwarancjach przysługujących ofiarom przestępstw i terroryzmu w 27 państwach członkowskich, a następnie doprowadzić do ich zmniejszenia, dążąc do zagwarantowania jak największej możliwej ochrony. Europejskie przepisy powinny zapewniać wysokie standardy w zakresie praw oskarżonych dotyczących rzetelności
postępowania. Konieczne jest również podjęcie działań w kwestii problemów związanych z warunkami panującymi w aresztach i więzieniach.
3. Zwiększenie roli obywateli europejskich
Obywatelstwo europejskie należy dalej przekształcać z koncepcji zapisanej w Traktatach w rzeczywistość odczuwalną w codziennym życiu obywateli i stanowiącą wartość dodaną do obywatelstwa krajowego. Obywatele muszą mieć możliwość korzystania ze swoich praw wynikających z integracji europejskiej.
III
W tym kontekście ogromne znaczenie ma ułatwianie mobilności obywateli. Prawo do swobodnego przemieszczania się jest podstawowym prawem obywateli UE oraz członków ich rodzin i musi być rygorystycznie egzekwowane. Należy zwiększać mobilność poprzez usuwanie przeszkód napotykanych przez obywateli, którzy podejmują decyzję o skorzystaniu z prawa przeprowadzenia się do innego państwa członkowskiego niż ich państwo pochodzenia w celu studiów, podjęcia działalności gospodarczej, założenia rodziny lub spędzenia emerytury. Obywatele muszą podlegać ochronie niezależnie od tego, w którym miejscu świata się znajdują. Obywatel UE przebywający w państwie, w którym jego państwo członkowskie nie ma reprezentacji, powinien otrzymać pomoc konsularną od placówki dyplomatycznej lub konsularnej któregokolwiek innego państwa członkowskiego na tych samych warunkach, co jego właśni obywatele.
Ułatwianie obywatelom uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii oraz zachęcanie ich do takiego uczestnictwa ma kluczowe znaczenie dla bliższego związania ich z integracją europejską. Wszyscy podzielają dążenie do zwiększenia frekwencji w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Należy nadal propagować i umacniać czynne i bierne prawa wyborcze w wyborach lokalnych i europejskich. Inicjatywa obywatelska znacznie zwiększa prawa obywateli europejskich i demokratyczną legitymację Unii.
4. Wzmocnienie zaufania w europejskiej przestrzeni sądowej
Europejska przestrzeń sądowa i właściwie funkcjonujący jednolity rynek opierają się na fundamentalnej zasadzie wzajemnego uznawania. Zasada ta nie może funkcjonować w praktyce bez wzajemnego zaufania między sędziami, prawnikami, przedsiębiorstwami i obywatelami. Wzajemne zaufanie wymaga ustanowienia standardów minimalnych i większego wzajemnego zrozumienia dla różnic w tradycjach prawnych i sposobach postępowania.
Nie wystarczy stanowienie praw: prawa i obowiązki staną się rzeczywistością jedynie, jeśli będą łatwo dostępne dla osób, których dotyczą. Jednostki muszą mieć możliwość powoływania się na swoje prawa niezależnie od tego, w jakim miejscu Unii się znajdują.
Dobrze działająca europejska przestrzeń sądowa stanowi podporę dla polityki Unii we wszystkich obszarach, będąc ułatwieniem dla ich rozwijania i skutecznego wdrażania. W szczególności ma ona służyć obywatelom i przedsiębiorstwom poprzez wspieranie działalności gospodarczej na jednolitym rynku i gwarantując wysoki poziom ochrony praw konsumenta. Dzięki wejściu w życie traktatu lizbońskiego Unia uzyskała narzędzia, które mogą uprościć życie codziennie obywateli i zwykłą działalność przedsiębiorstw poprzez pogodzenie potrzeb obywateli i jednolitego rynku ze zróżnicowaniem tradycji prawnych państw członkowskich.
Unijne przepisy prawne mogą ułatwić mobilność i umożliwić obywatelom korzystanie z prawa do swobodnego przemieszczania się. Osoby w związkach międzynarodowych będą napotykały mniej przeszkód w przypadku decyzji o rozwodzie lub separacji; zwiększyć się może również pewność prawna w sprawach o zasięgu transgranicznym związanych z opieką nad dzieckiem. Przepisy unijne mogą ułatwić zniesienie przeszkód w uznawaniu dokumentów prawnych i doprowadzić do wzajemnego uznawania skutków aktów stanu cywilnego. Istnieje potrzeba zagwarantowania pewności prawnej dotyczącej okresów przedawnienia roszczeń odszkodowawczych obywatelom, którym przytrafi się wypadek samochodowy w innym państwie członkowskim.
Unijne przepisy prawne mogą w konkretny i znaczący sposób przyczynić się do wdrażania strategii Europa 2020 i łagodzenia negatywnych skutków kryzysu finansowego. Jeśli tylko będzie to konieczne i właściwe do wzmocnienia jednolitego rynku, proponowane będą nowe przepisy unijne mające na celu udzielenie wsparcia przedsiębiorstwom poprzez zredukowanie obciążeń administracyjnych i zmniejszenie kosztów transakcyjnych.
Jednym z najważniejszych celów jest zmniejszenie biurokracji, zaś skomplikowana i kosztowna procedura exequatur, służąca uznawaniu i stosowaniu orzeczeń przez inny sąd, powinna stopniowo przechodzić do historii przy jednoczesnym zachowaniu koniecznych gwarancji. Dopilnowanie aby długi międzynarodowe były odzyskiwane równie łatwo, co długi krajowe, zwiększy zaufanie przedsiębiorstw do jednolitego rynku, a skuteczne procedury upadłościowe mogą pomóc w odbudowie pokryzysowej. Transakcje transgraniczne można ułatwić dzięki zwiększeniu spójności europejskich przepisów z zakresu prawa umów. Przedsiębiorstwa w niewystarczającym stopniu korzystają z potencjału Internetu do pobudzenia sprzedaży - prawo unijne może w tym pomóc poprzez zwiększenie oczekiwanej pewności prawnej, a jednocześnie zagwarantowanie najwyższego stopnia ochrony konsumentów. Konsumenci muszą mieć wiedzę o przysługujących im prawach i należy im zapewnić możliwość uzyskania środków ochrony prawnej w sprawach o zasięgu transgranicznym. Należy również wspomnieć, że zwiększone wykorzystanie alternatywnych sposobów rozwiązywania sporów może przyczynić się do skuteczniejszego wymiaru sprawiedliwości.
Prawo karne jest relatywnie nową dziedziną działalności UE, a ścisłe ramy prawne określił dla niej traktat lizboński. Unijną polityką w zakresie zbliżania materialnego i procesowego prawa karnego powinna kierować strategia w zakresie prawa karnego, w pełni zgodna z zasadą pomocniczości i spójności. Polityka ta powinna być prowadzona w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim, parlamentami narodowymi i Radą i uwzględniać fakt, że nacisk nadal kładziony będzie głównie na wzajemne uznawanie, a harmonizacja rodzajów przestępstw i sankcji przeprowadzana będzie w wybranych przypadkach.
Wymiar sprawiedliwości nie może napotykać trudności wynikających z nieuzasadnionych różnic między systemami sądownictwa państw członkowskich: przestępcom nie można pozwolić na unikanie ścigania lub kary pozbawienia wolności poprzez przekraczanie granic i wykorzystywanie różnic między krajowymi systemami sądownictwa. Konieczne są solidne wspólne podstawy europejskiego prawa procesowego. Nowy kompleksowy system pozyskiwania dowodów w sprawach transgranicznych oraz lepsza wymiana informacji między państwami członkowskimi na temat popełnionych przestępstw są konieczne do stworzenia sprawnie działającej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Komisja przygotuje przekształcenie Eurojust w Prokuraturę Europejską, do której zadań należeć będzie dochodzenie, ściganie i wnoszenie do sądów spraw o przestępstwa przeciwko interesom finansowym Unii Europejskiej. W swoich działaniach Komisja rozważy możliwość dalszej współpracy ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).
5. Zapewnienie bezpieczeństwa w Europie
Europa stoi przed problemem rosnącej przestępczości transgranicznej. Mamy obowiązek współpracować z państwami członkowskimi, Parlamentem Europejskim, najważniejszymi państwami trzecimi oraz, we właściwych przypadkach, ze środowiskiem biznesowym, i zrobić wszystko, aby zapewnić bezpieczeństwo obywatelom UE.
Traktat lizboński wyposaża Unię w lepsze środki zwalczania terroryzmu i przestępczości zorganizowanej.
Wewnętrzna strategia bezpieczeństwa, oparta na pełnym poszanowaniu praw podstawowych i zasadzie solidarności między państwami członkowskimi, zostanie wdrożona ostrożnie i z silnym postanowieniem rozwiązania przybierających na sile problemów transgranicznych.
Wymaga to skoordynowanego podejścia do współpracy policyjnej, zarządzania granicami, współpracy sądowej w sprawach karnych i ochrony ludności. Musimy zareagować na wszystkie zagrożenia dla wspólnego bezpieczeństwa - od terroryzmu i przestępczości zorganizowanej do zagrożeń spowodowanych katastrofami z przyczyn wynikających z działania człowieka i przyczyn naturalnych. W związku z rosnącym wykorzystaniem nowych technologii, skuteczne rozwiązanie tych problemów wymaga również dodatkowej strategii, która zapewni gotowość i odporność europejskich sieci i infrastruktury ICT.
Aby strategia ta była skuteczna, musi opierać się na doświadczeniu i wnioskach wyciągniętych z przeszłości. Nadszedł czas dokonania oceny poprzedniego podejścia, które odznaczało się tym, że Unia musiała na zasadzie jednostkowych przypadków reagować na nieoczekiwane i tragiczne wydarzenia, a następnie przejścia do korzystania z nowej struktury instytucjonalnej przewidzianej w traktacie lizbońskim opartej na podejściu spójnym i wielotematycznym.
Opracowanie harmonogramu strategicznego dla wymiany informacji wymaga dokonania przeglądu istniejących systemów gromadzenia, przetwarzania i udostępnienia danych oraz dokładnej oceny ich przydatności, skuteczności, proporcjonalności, jak również stopnia poszanowania prawa do prywatności. Strategia powinna również stworzyć podstawy do spójnego rozwijania wszystkich obecnych i przyszłych systemów informacyjnych.
4.2.
Priorytetem jest skatalogowanie środków zapobiegania terroryzmowi uruchomionych w ostatnich latach i ocena w jaki sposób mogą zostać polepszone, aby mogły przyczyniać się ochrony obywateli i stanowić wartość dodaną do działań państw członkowskich. Nowe ramy instytucjonalne oferują Unii bezprecedensową możliwość lepszego powiązania różnych instrumentów zwalczania terroryzmu.
4.1.
Przyszłe środki skierowane przeciwko przestępczości zorganizowanej muszą jak najszerzej wykorzystywać nowe ramy instytucjonalne. Problemy handlu ludźmi, pornografii dziecięcej, cyberprzestępczości, przestępczości finansowej, fałszowania środków płatniczych i przemytu narkotyków należy rozwiązywać kompleksowo. Skuteczniejsze ściganie i karanie są równie ważne, co wyjście naprzeciw potrzebom ofiar takich przestępstw i ograniczenie konieczności udziału potencjalnych ofiar w pracach organów ścigania.
Pierwszym konkretnym działaniem operacyjnym będzie połączenie zasobów organów ścigania państw członkowskich w zakresie poszczególnych rodzajów narkotyków i dróg przemytu.
Musimy również znieść wszystkie przeszkody leżące na drodze skutecznej współpracy organów ścigania w państwach członkowskich. Główna rola należy do agencji i organów UE, takich jak Frontex, Europol, Eurojust i OLAF. Muszą one współpracować skuteczniej i uzyskać kompetencje i środki konieczne do osiągnięcia celów w ramach wyznaczonych im precyzyjnie zadań.
Unia Europejska przyjmie zintegrowane podejście do kontroli dostępu na jej terytorium w powiększonej strefie Schengen oraz jeszcze bardziej ułatwiać mobilność i zapewnić wysoki stopień bezpieczeństwa wewnętrznego. Następować będzie znoszenie, na ściśle określonych warunkach, obowiązku wizowego w szczególności w odniesieniu do państw sąsiadujących, co ułatwi kontakty międzyludzkie.
Inteligentne wykorzystanie nowoczesnych technologii w zarządzaniu granicami w uzupełnieniu istniejących narzędzi i jako część procesu zarządzania ryzykiem może przyczynić się do tego, że Europa stanie się bardziej dostępna dla podróżnych oraz do
stymulowania innowacji wśród przedsiębiorstw w UE, a co za tym idzie doprowadzić do zwiększenia dobrobytu i wzrostu w Europie oraz zapewnić obywatelom poczucie bezpieczeństwa. Uruchomienie systemów SIS II i VIS będzie nadal jednym z najwyższych priorytetów.
Ochrona obywateli przed zagrożeniami powstającymi w wyniku międzynarodowego handlu towarami sfałszowanymi, zabronionymi i niebezpiecznymi również wymaga skoordynowanego podejścia opartego na doświadczeniu organów celnych. Ochrona przed towarami szkodliwymi i niebezpiecznymi musi być zagwarantowana w sposób skuteczny i zorganizowany poprzez oparte o kontrole zarządzanie ryzykiem związanym z towarami, łańcuchem dostaw i przepływami towarów.
Nasze wysiłki zmierzające do zagwarantowania ochrony ludności obejmować będą również rolę UE w zapobieganiu kryzysom i katastrofom, gotowość do stawiania im czoła i reagowania na nie. Bezpośrednim priorytetem jest przeprowadzenie dalszej oceny i koniecznych działań w dziedzinie zarządzania kryzysowego na poziomie UE. Udoskonalony zostanie unijny mechanizm ochrony ludności w celu zwiększenia dostępności, interoperacyjności i koordynacji pomocy ze strony państw członkowskich. Należy również poprawić prewencję. Unia wdroży klauzulę solidarności.
6. Oparcie działań na zasadach solidarności i odpowiedzialności
III
Zdecydowana obrona praw podstawowych migrantów wynikająca z naszego poszanowania takich wartości jak godność ludzka i solidarność umożliwi im pełne uczestnictwo w europejskiej gospodarce i społeczeństwie. Imigracja ma do odegrania ważną rolę w rozwiązaniu problemów demograficznych Unii i zagwarantowaniu długoterminowego powodzenia gospodarczego Unii. W imigracji leży również wielki potencjał w kontekście strategii Europa 2020, ponieważ jest ona dodatkowym źródłem dynamicznego wzrostu gospodarczego.
III
W kolejnych kilku latach skupimy się na opracowaniu rzeczywistej wspólnej polityki imigracyjnej i azylowej. Obecny kryzys gospodarczy nie powinien stanowić przeszkody w zdecydowanej i ambitnej realizacji tego zadania. Wręcz przeciwnie, bardziej niż kiedykolwiek konieczne jest rozwijanie tej polityki w ramach długoterminowej wizji poszanowania praw podstawowych i godności ludzkiej oraz umacnianie solidarności, przede wszystkim między państwami członkowskimi, które ponoszą wspólną odpowiedzialność za stworzenie systemu zarówno humanitarnego, jak i skutecznego. Gdy polityka ta zostanie skonsolidowana, należy oszacować, czy poczynione postępy odpowiadają naszym ambitnym założeniom. Następnie jeśli będzie to konieczne, zaproponowane zostaną dalsze środki.
III
Unia będzie rozwijać rzeczywistą wspólną politykę migracyjną obejmującą nowe i elastyczne ramy prawne w dziedzinie przyjmowania legalnych imigrantów. Umożliwi to Unii dostosowanie się do wzrastającej mobilności i do potrzeb krajowych rynków pracy przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich w tej dziedzinie.
3.4.
UE musi dążyć do tego, by legalni migranci mieli jednolity poziom praw i obowiązków, porównywalny z prawami i obowiązkami obywateli europejskich. Konsolidacja tych praw w kodeksie imigracyjnym i przyjęcie wspólnych norm służących skutecznym działaniom w zakresie łączenia rodzin są konieczne do maksymalizacji pozytywnych następstw legalnej imigracji z korzyścią dla wszystkich zainteresowanych stron i przyczynią się do zwiększenia unijnej konkurencyjności. Kontynuowane będą wysiłki na rzecz integracji migrantów przy
jednoczesnej ochronie ich praw, ale także z podkreśleniem ich własnej odpowiedzialności za integrację ze społecznościami, w których żyją.
3.2.
Równie ważne znaczenie dla wiarygodności i skuteczności polityki UE w tej dziedzinie ma zapobieganie nielegalnej imigracji i jej zmniejszanie przebiegające w poszanowaniu przepisów Karty praw podstawowych. Szczególna uwaga poświęcona zostanie dzieciom bez opieki.
III
Nasza reakcja na ten światowy problem wymaga rzeczywistego partnerstwa z państwami trzecimi będącymi państwami pochodzenia i tranzytu oraz włączenia wszystkich kwestii związanych z migracją do kompleksowych ram polityki. Kontynuowane i wdrażane będzie zatem globalne podejście do migracji.
3.3.
Musimy dopełnić naszych zobowiązań w dziedzinie poszanowania prawa do azylu będącego prawem podstawowym, w tym poszanowania zasady non refoulement. Ustanowienie wspólnego europejskiego systemu azylowego i Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu powinno zagwarantować jednolity status, wysokie wspólne standardy ochrony w UE oraz wspólną politykę azylową z zasadą wzajemnego uznawania jako celem długoterminowym. Solidarność, zarówno między państwami członkowskimi, jak i z osobami na całym świecie padającymi ofiarą prześladowań, będzie centralną zasadą naszej polityki w dziedzinie azylu i przesiedleń.
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]© 2009 Zaopiekuj się moim sercem - zostawiłem je przy tobie. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates