[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Opracowała: mgr Elżbieta Jaros
KOSMOS
??? Zagadka słowna:
1. Czy jest ktoś w Kosmosie?
Słuchanie wiersza J. Ruth-Charlewskiej pt. „Ja i UFO” (załącznik 1).
Rozmowa na temat wiersza.
- Kto wylądował w ogródku?
- Jak wyglądały ufoludki?
- Czy chłopiec bał się ich?
- Czy wierzycie w ufoludki?
2. Praca plastyczna: Jak wyobrażamy sobie ufoludka?
Dzieci dostają białą kartkę papieru, którą zginają na pół. Następnie otwierają kartkę i na jednej stronie malują kolorową farbą plamy, wzorki itp. (nic konkretnego). Dalej zamykają kartkę i w ten sposób powstaje symetryczna plama, gdy kartka wyschnie, dzieci dorysowują różne elementy np. oczy, głowy, nogi, skrzydła, itd., ogółem wszystko to, co pozwoli im stworzyć kosmitę. Na zakończenie dzieci mogą nadać imiona swoim „stworkom-potworkom”.
3. Zabawa ruchowa – wykonywanie przez dzieci poleceń głosowych:
◦ kosmos – dzieci chodzą swobodnie po sali;
◦ rakieta – dzieci unoszą ręce do góry, dłonie złączone, starsze dzieci mogą dodatkowo stanąć na jednej nodze;
◦ planeta – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym i wykonują skręty głową.
??? Zagadka słowna:
Słuchanie wiersza B. Lewandowskiej pt. „Rakieta” (załącznik 2).
Rozmowa na temat wiersza.
- Kim chciał zostać chłopiec?
- Czym chciał latać?
- Co chciał zobaczyć?
Piosenka pt. „Leć, rakieto” (załącznik 3).
4. Czym lecimy w Kosmos?
Nauczyciel pokazuje dzieciom ułożoną z figur geometrycznych rakietę (załącznik 4). Każde dziecko otrzymuje klocki lub kartoniki w kształcie figur geometrycznych i próbuje ułożyć taką samą rakietę jak ta ułożona przez nauczyciela na tablicy. Wówczas następuje rozmowa na temat figur geometrycznych jakich użyto do budowy rakiety, ile jest kółek, ile kwadratów, czego jest najwięcej, czego najmniej itp.
Dodatkowo starsze dzieci otrzymują kartę pracy (załącznik 5).
Piosenka pt. „Trzej kosmici” (załącznik 6).
Rozmowa na temat piosenki:
- Ilu kosmitów wylądowało?
- Czym był pierwszy kosmita?
- Czym drugi?
- Jaki był trzeci kosmita?
- Czy to naprawdę byli kosmici?
- Czy podobała wam się piosenka?
Lepienie kosmity z plasteliny.
5. Śpiewanie ulubionych piosenek jak „kosmici”.
Dzieci śpiewają znane i lubiane piosenki na „dziwnych” sylabach, np. ble – ble – ble…, plu – plu – plu…, sil – sil – sil… (propozycje nauczyciela). Potrzebne do tego będą wersje instrumentalne piosenek.
6. Kończenie rymowanek:
- Patrzę przez okno do ogródka i widzę zielonego … (ufoludka).
- Zielone nóżki, zielona główka, cały zielony brzuch … (ufoludka).
- Gdy oglądam gościa z innej planety, drugi zielony ludzik wychodzi z … (rakiety).
- Popatrzyli na śnieg, czułkami podtykali, a potem w worku do rakiety … (zabrali).
- Kiedy wbiegłam do ogródka, to nie było tam zielonego … (ufoludka).
- Sama jestem ciekawa, czy to się wydarzyło, czy to po prostu mi się … (przyśniło).
Opowiadanie pt. „Kolorowa planeta”.
Słuchanie pierwszej części opowiadania (załącznik 7).
Losowanie karteczek z kolorem planety, której mieszkańcem będą dzieci. Malowanie farbami swoich planet kolorem należącym dla danej planety.
7. Wykonanie herbu każdej planety.
!!! Wyjaśnienie słowa HERB – znak charakterystyczny dla danego rodu, w naszym przypadku planety.
PLANETA ŻÓŁTA – słońce.
PLANETA NIEBIESKA – chmura.
PLANETA ZIELONA – koniczyna, trawa, liść.
PLANETA CZERWONA – serce.
Dodatkowo dzieci mogą wykonać medale lub opaski ze znakiem charakterystycznym dla swojej planety.
8. Zabawa ruchowa – wykonywanie przez dzieci poleceń głosowych:
◦ kosmos – dzieci chodzą swobodnie po sali;
◦ rakieta – dzieci unoszą ręce do góry, dłonie złączone, starsze dzieci mogą dodatkowo stanąć na jednej nodze;
◦ planeta – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym przy kartonikach (ułożonych na podłodze) w kolorze ich planety. WAŻNE aby podczas zabawy zmieniać położenie kolorowych kół.
Opowiadanie pt. „Kolorowa planeta”.
Słuchanie drugiej części opowiadania (załącznik 7).
Mieszkańcy każdej z planet witają się (dzieci chodzą po sali i witają się z napotkanymi dziećmi), razem zamieszkują planetę bezbarwną (siad w wielkim kole), która zamienia się w KOLOROWĄ PLANETĘ.
Praca plastyczna.
Dzieci kolejno – tak jak mówi treść opowiadania – wędrują do innej sali i tam kredkami malują (kolorem należącym do swojej planety) elementy, jakie powinny ich zdaniem znaleźć się na planecie bezbarwnej. Pierwsi na planecie bezbarwnej „lądują” mieszkańcy niebieskiej planety, drudzy mieszkańcy zielonej planety, dalej – żółtej planety, a na samym końcu czerwonej.
Wspólne oglądanie dzieła wszystkich dzieci. Próba odpowiedzi na pytania:
- Czy teraz ta planeta jest bezbarwna?
- Jak powinniśmy ją nazwać?
UWAGI:
Załącznik 1
„Ja i UFO”
Nocką czarną, ciemną, głuchą
na mój ogród spadło UFO.
Pewnie zepsuł im się talerz
lub nie chcieli jechać dalej.
I wylazły dwie pokraki
każdy inny, taki, siaki,
miały oczy jak szpareczki,
ręce cienkie jak niteczki,
nosy grube jak cebula,
każdy futrem się otula,
włosy mieli krótko ścięte,
i ogony jak diablęta.
Dziwili się w gęstym mroku,
że na Ziemi taki spokój.
Ja przez okno ich widziałem
i zupełnie się nie bałem.
Załącznik 2
„Rakieta”
Kolejami, samolotem
dobrze jeździ się po świecie,
ale ja wciąż marzę o tym,
by pilotem być w rakiecie.
Stoi pojazd mój przed bramą …
Już po srebrnych wchodzę schodkach.
- Do widzenia mamo, tato!
Dziwów sto podłodze spotkam.
I w godzinę – albo krócej –
Księżyc, gwiazdy w krąg objadę …
I na Ziemię potem wrócę,
aby w domu zjeść obiadek.
Załącznik 3
„Leć, rakieto”
I.
Czy wy wiecie, że w rakiecie,
najciekawsza podróż w świecie.
Proszę wsiadać do rakiety,
niepotrzebne nam bilety.
Ref:
Leć rakieto, szybko leć,
gwiazdkę z nieba chcemy mieć.
Leć rakieto zawieź nas,
do dalekich, do dalekich gwiazd.
II.
Już rakieta w niebo strzela,
proszę trzymać się fotela.
To jest jazda, co się zowie,
aż się trochę kręci w głowie.
III.
Nie dogoni nas balonik,
i samolot nie dogoni.
Ziemia w dali znika,
mniejsza jest od balonika.
IV.
Za to gwiazdy są tak duże,
że wam nawet nie powtórzę.
Gdy na gwiazdy patrzeć z bliska,
to nie gwiazdy lecz gwiaździska.
Załącznik 4
Załącznik 5
Załącznik 6
„Trzej kosmici”
I.
Trzej kosmici, trzej kosmici,
przylecieli rankiem.
Ten w talerzu, tamten w spodku,
trzeci leciał dzbankiem.
Ref:
Pierwszy – krągłe jajeczko,
drugi – chrupka bułeczka,
a ten trzeci, drżący, chlupiący
jak ta kawa z mlekiem.
II.
Trzej kosmici, trzej kosmici
wpadli przez okienko,
w pokoiku, na stoliku,
lądowali miękko.
Załącznik 7
„KOLOROWA PLANETA”
Zapraszam Was w podróż w wyobraźni. Zamknijcie oczy i zrelaksujcie się. Polecimy dziś w Kosmos.
Kosmos to ogromna przestrzeń, w której poruszają się gwiazdy, słońce, księżyc oraz planety, ogromne i te zupełnie małe. Dziś poznamy cztery z nich.
Pierwsza to PLANETA CZERWONA. Na niej wszystko jest koloru czerwonego: domy, ulice, drzewa, kwiaty, a nawet ludzie, dorośli i dzieci. Mieszkańcy mają czerwone oczy, ręce, nogi, nawet nosy mają koloru czerwonego. Po prostu: są czerwoni od stóp do głów. Kiedy świeci czerwone słońce dzieci jeżdżą na czerwonych rowerkach, jedzą czerwone lody i piją czerwone soki. A kiedy z czerwonego nieba pada czerwony deszcz wszystkie dzieci siedzą w swych czerwonych domach i słuchają muzyki, oczywiście z czerwonych magnetofonów.
Druga planeta to PLANETA ZIELONA. Na niej wszystko jest koloru zielonego: domy, drzewa, zwierzęta, samochody, a także dorośli i dzieci. Mieszkańcy noszą ubranie, oczywiście zielonego koloru, jedzą zielone jedzenie z zielonych talerzy. W szkołach, oczywiście zielonych, dzieci uczą się z zielonych podręczników, siedzą w zielonych ławeczkach i bawią się zielonymi zabawkami.
Trzecia to PLANETA ŻÓŁTA. Na tej planecie wszystko jest koloru żółtego. Zabawki, woda w rzekach, ryby, ptaki, i oczywiście mieszkańcy: dorośli i dzieci. Żółte dzieci ubrane w żółte stroje opiekują się swoimi żółtymi zwierzątkami: pieskami, kotkami, a nawet królikami. Dają im żółte jedzenie i czeszą żółtymi grzebykami.
Ostatnia planeta to PLANETA NIEBIESKA, na której oczywiście króluje kolor niebieski. Tutaj wszystko jest niebieskie: słońce, zwierzęta, domy, samochody oraz dorośli i dzieci. Niebiescy mieszkańcy chodzą po niebieskich alejkach w niebieskim parku, gdzie rosną niebieskie kwiaty i fruwają niebieskie ptaki. Słońce również ma kolor niebieski i ogrzewa wszystkich swymi niebieskimi promykami. Kiedy dzieciom się nudzi bawią się w taką zabawę: woda – niebieska!, chmury – niebieskie!, niezapominajka – niebieska!, i tak bez końca. W niebieskich przedszkolach maluchy uczą się niebieskich piosenek, tańczą niebieskie tańce i bawią się niebieskimi zabawkami.
Często mieszkańcy każdej z planet chodzili smutni, czuli że czegoś im brakuje.
Pewnego dnia wszystko się zmieniło. Na każdej z planet wyrósł dziwny kwiat. Miał cztery płatki i każdy był innego koloru: zielony, niebieski, czerwony i żółty. Mieszkańcy każdej z planet początkowo bali się go, ale kwiat rósł i mienił się swymi pięknymi kolorami. Wtedy najmądrzejsi mieszkańcy każdej z planet zebrali się w swych niebieskich, zielonych, czerwonych i żółtych siedzibach i zgodnie stwierdzili: „Nasza planeta nie jest jedyna w Kosmosie!” Wkrótce na każdej z planet zbudowano piękne i wielkie rakiety kosmiczne, na niebieskiej planecie – niebieską, na zielonej planecie – zieloną, na czerwonej planecie – czerwoną, a na żółtej oczywiście żółtą.
Rakiety były tak ogromne, że pomieściły wszystkich swoich mieszkańców. Cztery rakiety wyruszyły w Kosmos w poszukiwaniu innych kolorowych planet. Gdy tak podróżowali, długie miesiące, wreszcie natrafili na największą planetę w całej przestrzeni kosmicznej. Planeta ta była dziwna – bezbarwna i zupełnie pusta. Pierwsi na wielkiej planecie wylądowali NIEBIESCY. Mieszkańcy wyszli ze swej niebieskiej rakiety i dziwili się ogromnie. Drudzy przylecieli ZIELONI, dalej ŻÓŁCI, a na samym końcu CZERWONI. Gdy wszyscy się spotkali na planecie było już kolorowo. Wtedy Zielony chłopiec o imieniu Groszek znalazł list. Brzmiał on:
„Drodzy mieszkańcy Planety Zielonej, Niebieskiej, Czerwonej i Żółtej. Już nigdy nie będziecie smutni. Od dzisiaj wasze życie będzie wesołe i KOLOROWE. Witajcie na KOLOROWEJ PLANECIE !!! Witajcie w DOMU !!!”
15
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Zaopiekuj się moim sercem - zostawiłem je przy tobie. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates